-         صحبت باعلی و تعیین نقاط قوت و مثبت وی.

-         بررسی مشکلات علی با خانواده وی.

-         مطرح نمودن مسئله علی در شورای دبیران آموزشگاه.

-         صحبت با روحانی محل و دادن مسئولیت به علی.

-         دادن مسئولیتهای مختلف در شورای دانش آموزی و برنامه های پرورشی  وآموزشی.

-    معرفی علی به دانش آموزان و استفاده از مهارتهای وی در برنامه هایی چون مراسم آغازین ، نماز جماعت و دعای توسل.

-    پیگیری مسئله علی درخانواده، شورای دبیران و شورای دانش آموزی و گزارش پیشرفت وی توسط خانواده وی ، دبیران و دانش آموزان.

گزارش تجربه :

     برای ایجاد اعتماد به نفس در علی ابتدا با خود وی صحبت کردم و نقاط قوت ومثبت وی را مشخص کردم تا از این طریق بتوانم روحیه او را برای حضور در جمع تقویت کنم . در مرحله بعد مهارت و استعداد وی را به خانواده اش توضیح دادم و از آنان خواستم که علی را در موقعیتهای اجتماعی قرار دهند . همچنین از شورای دانش آموزی خواستم که مسئولیتهایی را به علی بسپارند. در شورای دبیران نیز خواستم که دبیران محترم به وی توجه کنند و در فرصتها و شرایط مطلوب روحیه وی را تقویت کنند ، به روحانی محل نیز سپردم با توجه به مهارت علی در قرائت قرآن و اذان، از وی در برنامه های مسجد استفاده کند.خودم نیز به او فرصتهایی  می دادم در مراسم آغازین ،نمازجماعت، دعای توسل وسایر برنامه هااز وی استفاده می کردم  علی از اینکه من به او توجه میکردم روحیه خوبی پیداکرده و با من مانوس شده بود.  اگر چه اوایل خجالت می کشید ولی کم کم با قوت قلب و روحیه ای که به وی می دادم اعتماد به نفس علی  خوب  شده بود ، به طوری که در مدت سه ماه تمام دبیران و دانش آموزان به این موضوع اقرار کردند که علی قبلا موقع حرف زدن و جواب دادن به سوالات و یا انجام دادن کا ری دست و پایش می لرزید به صورت کسی نگاه نمی کرد خود را از جمع دور نگه می داشت ولی اکنون بهتر شده و روحیه خوبی دارد . علی   هرچند در مسابقه قرائت رتبه ای کسب نکرد ولی بعد از مسابقه چیزی به من گفت که نشان داد دیگر آن علی ماههای قبل نیست ، او گفت : "آقا، دیگه مهم نیست که رتبه نیاورم ، احساس میکنم که راحت و آزاد شده ام " البته همان سال در آموزشگاه رتبه دوم درسی شد. یکی از دبیران در مورد علی چیزی را تعریف میکرد که نشان داد تلاشهای مدرسه کار خود راکرده و باعث شده که علی اعتماد به نفس خوبی پیدا بکند، می گفت :"علی در خانه مراسم روضه برگزار میکند و اهل محل در روضه وی شرکت می کنندومن همراه خانواده در این مراسم شرکت می کنم . "

 محدودیتهاو موانع:

1-بعضی از خانواده ها نه تنها با مسائل ومشکلات فرزندان خود آشنا نیستند بلکه با

شناسایی مشکل نیز به طور منطقی و علمی نمی توانند آن را حل کنند.

2-خانواده هاو معلمان در صددکشف استعدادهای دانش آموزان بر نمی آیند ودر مواردی هم که این استعدادها توسط مربیان کشف می شوند به استعدادهای آنان توجهی نمی کنند.

3-اولیاو مربیان به دانش آموزانی که اعتماد به نفس پایینی دارند فرصت مشارکت در برنامه ها نمی دهند.

4-دانش آموزانی با این نوع مشکلات، توسط دانش آموز دیگرکه دارای روحیه اجتماعی بالا هستند به کارگرفته نمی شوند ودر مواردی آنان راموردتمسخر قرار می دهند.

5-عدم تعادل اولیاء با مدرسه باعث می گرددکه استعدادهای دانش آموزان مورد شناسایی قرار نگیردوهم چنین این عدم تعادل موجب می گردد که برای مشکلات دانش آموزان راه- حلی متصور نگردد یا این راه حل نتواند مشکلات آنان را به طورکامل حل کند.

نتیجه گیری:

   هدف در نظام تعلیم وتربیت شکوفایی وپرورش استعدادهای دانش آموزان می باشد واین

مهم بدست نمی آید مگر با تلاش دلسوزانه تمام عوامل آموزشگاه بویزه مربیان تربیتی ومشاوران. ولی بعضی ازدانش آموزان که  درزمینه های مختلف  وپرورشی مهارت دارند، مشکلات رفتاری وشخصیتی که پیدا می کنند جلو رشد استعداد آنان را می گیردکه شناسایی به موقع این مشکلات واستفاده از روشهای تربیتی جدید به حل مشکل آنان کمک زیادی خواهد کرد.درمورد علی، شناسایی وحل مشکل وی با همیاری عوامل آموزشگاه وخارج ازآن انجام گرفت. اقدامات وروشهایی که در مورد علی انجام گرفت کار را به جایی رساند که وی علیرغم اینکه دوست داشت در مسابقات مقامی بدست آوردوکسب  رتبه را عامل کسب روحیه واعتماد به نفس خود می دانست بعد از مسابقه گفت:" رتبه دیگه مهم نیست" واز اینکه می تواند بدون ترس واضطراب اذان بگوید و قرآن بخواند،احساس راحتی وآزادی می کرد.                                                 

 پیشنهادات :

1-    به دانش آموزان از طریق توجه به نظرات وپیشنهادات آنان اهمیت داده شود .

2-    عواطف و توانایی ها و اندیشه هاو استعدادهای دانش آموزان مورد پذیرش و احترام قرار گیرد

3-    به دانش آموزان مسئولیت وفرصت مشارکت داده شود.

4-    همه عوامل آموزشگاه در حل مشکلات تربیتی دانش آموزان سهیم باشند .

5-    کلاسهای آموزش خانواده به منظور آگاه کردن اولیاءازبرخورد صحیح بافرزندان  تشکیل شود .

منابع :

1-    احمدوند ، محمدعلی ، روانشنا سی کودکی و نوجوانی ، تهران ، انتشارات پیام نور، چاپ نهم، 1379

2-  موسوی ، مختار و دیگران ، برگزیده مقالات و تجارب راهنمایی و مشاوره ای معلمان ، تهران ، انتشارات عا بد ، 1384

3-    همبلی ، کنت ، تقویت اعتماد به نفس ، ترجمه نورعلی خواجه وند ، تهران ، نشر پلیکان ، 1387