تبادل
لینک هوشمند
بنان درطول فعالیت هنری خود،حدود ۳۵۰ آهنگ رااجرا کردوآنچه که امتیازمسلم صدای اوراپدید می‌اورد،زیروبم‌ها وتحریرات صدای اواست که مخصوص به خودش می‌باشد. بنان نه تنها درآواز قدیمی وکلاسیک ایران استاد بود،بلکه درنغمات جدید ومدرن ایران نیز تسلط کامل داشت.تصنیف زیبا وروح پرور «الهه ناز اوبهترین معرف این ادعا می‌باشد. بنان را می‌توان به حق بزرگترین اجرا کننده آهنگ‌های سبک وزیری
خالقی دانست.اوهمچنین درکنارادیب خوانساری ازبهترین اجراکنندگان آثارصبا و محجوبی محسوب می‌شود.استعداد شگرف اودرمرکب خوانی وتلفیق شعروموسیقی بارها ستایش موسیقی دانان معاصرش رابرانگیخته است.
درسال ۱۳۳۲ به پیشنهاد شادروان خالقی به اداره کل هنرهای زیبای کشورمنتقل شدو به سمت استاد آوازهنرستان موسیقی ملی به کارمشغول گردید ودرسال ۱۳۳۴ ریئس شورای موسیقی رادیو شد.غلامحسین بنان ازابتدادربرنامه های گل های جاویدان وگل های رنگارنگ وبرگ سبزشرکت داشته وبرنامه های متعددوگوناگون دیگری که ازاین خواننده بزرگ وهنرمند به یادگار مانده است.
دراین برنامه ها،استادان ترازاول موسیقی سنتی چون روح الله خالقی،ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی،احمد عبادی،حسین تهرانی،علی تجویدی و… با اوهمکاری داشته اند..
سانحه تصادف:
۲۷ آذرماه ۱۳۳۶ وقتی بنان با اتومبیل شخصی درجاده کرج مشغول رانندگی بودبا کامیونی که فاقد چراغ ایمنی عقب بودتصادف کردودراین سانحه چشم راست خودرااز دست دادوبه همین خاطرهمیشه ازعینک دودی استفاده می‌کرد.
بنان،برای معالجه به خارج ازکشورمسافرت کردوبعدازبرگشت ازاین سفرتصمیم گرفت در مواضع هنری خود بازنگری کند.اومی‌گفت:“من ازاین پس کوشش می‌کنم آثاری اجرا کنم که واجد وزنی شادوشعری امیدوارکننده است.من جداًازادامه ی شیوه ی قدیم که شباهت به مرثیه خوانی دارد خسته شده ام،البته دراین زمینه سازندگان آهنگ بایدبامن یاری و همکاری کنند”.حاصل این تصمیم اجرای ترانه‌های دلنشین وساده ای است که اتفاقاً از خیلی ازتصانیف آن دوره ی رادیواستوارتروبرازنده ی خواننده ی عالی مقامی چون او می‌باشد.
ازدواج:
ازدواج اول
غلامحسین بنان با خواهرکلنل علینقی وزیری ازدواج کرد که حاصل این ازدواج یک دختر به نام گیتی و یک پسر به نام بیژن است.
ازدواج دوم
بنان بعد از همسر اولش، در نهم بهمن ۱۳۴۴ با خانم پری دخت آور ازدواج کرد.
ترانه های ماندگار:
ازماندگارترین ترانه های بنان می‌توان به:آهنگ آذربایجان درمایه ی دشتی،آمدی جانم به قربانت در مایه ی بوسلیک،الهه نازدرمایه ی دشتی،بهار دلنشین درآوازاصفهان،بوی جوی مولیان درآوازاصفهان،تصنیف توشه عمردردستگاه همایون،یاررمیده،می‌ناب، خاموش،مراعاشقی شیدا،من ازروزازل،نوای نی وسرودهمیشه جاویدای ایران درمایه ی دشتی اشاره کرد.
به تصریح همسرش،بنان بهترین اثرخود را“حالا چرا” و“کاروان” می‌دانست ومی گفت: “کاروان را برای بعد ازمرگم خوانده ام”.اواخرعمرهم دلبستگی عجیبی به ترانه ی “رویای هستی” پیدا کرده بودتاآنجا که بااین آهنگ می‌گریست.
آوازهای ماندگار:
آوازماهورباغزل سعدی به مطلع ”همه عمربرندارم سرازاین خمارمستی که هنوز من نبودم که تودردلم نشستی” وآوازدیلمان با شعرسعدی به مطلع چنان درقید مهرت پایبندم که گوئی آهوی سردرکمندم” وهمچنین آوازاصفهان برروی غزل”آمداما درنگاهش آن نوازش‌ها نبود”ازکارهای ماندگاراستاد هستند.
کارنامه هنری:
گلهای جاویدان
گلهای جاویدان بدون شماره در«شور»
گلهای جاویدان بدون شماره در«سه گاه»
گلهای جاویدان بدون شماره در«همایون» باسنتوررضا ورزنده
گلهای جاویدان شماره ۹۲ در«بیات ترک وابوعطا»
گلهای جاویدان شماره ۹۳ در«شور» با ویولون استاد مهدی خالدی
گلهای جاویدان شماره ۹۸ در«ابو عطا» با تارلطف اله مجد
گلهای جاویدان شماره ۱۱۸ در«ماهور» باویولون استادعلی تجویدی وسنتوررضا ورزنده
گلهای جاویدان ۱۱۸ مکرردر«ابو عطا»باویولون استاد مهدی خالدی
گلهای جاویدان ۱۲۴ در«بیات ترک»
گلهای جاویدان شماره ۱۲۸ در«شوشتری»
گلهای جاویدان شماره ۱۲۹،گلهای جاویدان ۱۳۰
گلهای جاویدان ۱۳۱ در«سه گاه»گلهای جاویدان شماره ۱۳۲ در«دشتی»
گلهای جاویدان شماره ۱۳۶
گلهای جاویدان شماره ۱۳۷ در«چهار گاه»باپیانواستادمرتضی محجوبی واستاد علی تجویدی
گلهای جاویدان شماره ۱۳۸
گلهای جاویدان شماره ۱۳۹ در «سه گاه» با استاد جلیل شهناز
گلهای جاویدان شماره ۱۴۳ در«شور»
گلهای جاویدان شماره ۱۴۵ در«شور»باسنتوررضا ورزنده
گلهای رنگارنگ
گلهای رنگارنگ شماره ۱۰۳ در «دشتی»
گلهای رنگارنگ شماره ۱۰۹ در «سه گاه»
گلهای رنگارنگ شماره ۱۲۶ در «دشتی»
گلهای رنگارنگ شماره ۱۳۴ در «افشاری»
گلهای رنگارنگ شماره ۱۳۶ در «سه گاه»
گلهای رنگارنگ شماره ۱۴۰ الف در«افشاری»
گلهای رنگارنگ شماره ۱۴۰ ب در«افشاری»
گلهای رنگارنگ شماره ب مکرر
گلهای رنگارنگ شماره ۱۴۹ در«دشتی»
گلهای رنگارنگ شماره ۱۷۱ در«شور»
گلهای رنگارنگ شماره ۱۷۲ در«شور»
گلهای رنگارنگ شماره ۱۷۴ در«سه گاه»
گلهای رنگارنگ شماره ۱۷۶ در«دشتی»
گلهای رنگارنگ شماره ۱۹۰ در«سه گاه»
گلهای رنگارنگ شماره ۲۰۱ در«ابو عطا»
گلهای رنگارنگ شماره ۲۰۵ در«افشاری»
گلهای رنگارنگ شماره ۲۱۰ در«بو سلیک»
گلهای رنگارنگ ۲۱۰ ب مکرر در«بوسلیک»
گلهای رنگارنگ ۲۱۱ در«سه گاه»
گلهای رنگارنگ ۲۱۶ ب
گلهای رنگارنگ شماره ۲۲۸ در«افشاری»
گلهای رنگارنگ شماره ۳۳۰در«دشتی»
گلهای رنگارنگ شماره ۲۳۲ در«دشتی»
گلهای رنگارنگ شماره ۲۳۴ در«دشتی وماهور»
گلهای رنگارنگ شماره ۲۳۷ در«ماهور»
گلهای رنگارنگ شماره ۲۴۲ در«شور»
گلهای رنگارنگ شماره ۲۴۵ در«همایون»
گلهای رنگارنگ شماره ۲۴۹ در«شور»
گلهای رنگارنگ شماره ۲۵۰ در«دشتی»
گلهای رنگارنگ بختیاری (محلی)، شماره ۲۵۱
گلهای رنگارنگ شماره ۲۵۲ در«همایون»
گلهای رنگارنگ شماره ۲۵۴ در«اصفهان»
گلهای رنگارنگ شماره ۲۵۶ در«شور»
گلهای رنگارنگ شماره ۲۵۷ در«ماهور»
گلهای رنگارنگ شماره ۲۶۵ در«اصفهان»
برگ سبز:
برگ سبز شماره ۲۷ در«سه گاه»
برگ سبز شماره ۳۱در«افشاری»
برگ سبز شماره ۴۶ در«سه گاه»
برگ سبز شماره ۶۳ در«اصفهان»
برگ سبز شماره ۸۳ در«سه گاه»
برگ سبز شماره ۱۰۷ در«اصفهان»
برگ سبز شماره ۱۴۵ در«همایون»
وبرنامه‌های متعدد وگوناگون دیگری که ازاین خواننده بزرگ وهنرمند به یادگار مانده‌است.آثاربه جامانده ازاین هنرمندان راحدود ۳۵۰ اثرتخمین زده اند که بسیاری از آنهاهنوزدردسترس عموم قرارندارد.
فیلم طوفان زندگی:
بنان مدتی رانیزبه تعیلم فن بازیگری پرداخت وبه تصدیق نزدیکانش دارای استعداد زیادی دراین زمینه بود.درسال ۱۳۲۷ همراه چهره های معروف آن روزگار درفیلمی به نام طوفان زندگی ساخته علی دریابیگی واسماعیل کوشان بازی کرد که داستان آن درانجمن موسیقی ملی اتفاق می‌افتد.دراین فیلم بنان دوترانه ازترانه های معروفش رابطور زنده اجرا می‌کند.
بنان و دیگران:
پرویزخطیبی درخاطره ای ازبنان می‌گوید:سال ۱۳۳۸ دریک شب سرد زمستانی به یک مجلس عروسی دعوت شدیم.دامادآقای علی اکبرمشکین سلیمی،برادرمصطفی سلیمی مولف وناشرمجله گلهای رنگارنگ بود.بسیاری ازافرادسرشناس ورجال نامی وقت درآن میهمانی حضورداشتند.یک آواز خان حرفه ای،با صدای نه چندان خوش مدتی وقت حضار را گرفت وبالاخره مردجوانی که دربین میهمانان نشسته بودبه اصراربرادرعروس که گویا بااونسبتی داشت همراه با تارشروع به خواندن آوازی کرد وناگهان مجلس آرام گرفت و نفس‌ها درسینه‌ها حبس شد.صدای مردجوان به زمزمه ی ارام جویباری می‌ماند که درقلب کوهستان ها آدم رابه یک خواب شیرین بهاری دعوت می‌کند.هنگام خواندن چهره اش آرام ونگاهش ثابت ومعمولی بود،تحریروکشش خاصی که درآن صداوجود داشت،یک چیز دیگربود.چیزی سوای آنچه که تابه امروزشنیده بودم،پیش خودگفتم کیست صاحب این صدا؟آیا اقبال السلطان است که من صفحاتش رادارم؟مجلس که تمام شد،سعی کردم صاحب صداراپیدا کنم اما معلوم شدکه اوزودترازدیگران رفته،نزد مصطفی خان برادرعروس رفتم و نام اورا پرسیدم،مصطفی خان اورااینطورمعرفی کرد:غلامحسین بنان،پسر بنان الملک، از شاهزاده‌های قاجار است.
مرگ:
غلامحسین بنان درساعت ۶:۴۵ غروب ۸ اسفندماه ۱۳۶۴،پس از اذان مغرب در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت وبرخلاف وصیتش که مایل بوددرگورستان ظهیرالدوله به خاک سپرده شود،درامام زاده طاهرکرج به خاک سپرده شد.اومدت‌هااز بیماری دستگاه گوارش وافسردگی رنج می‌برد.درپی این رویداد،مرکزسرودوآهنگ های انقلابی وزارت ارشاد،هنرستان سرود وآهنگ های انقلابی،دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران،بیمارستان ایرانمهروازهنرمندان برجسته محمدرضا شجریان،کاوه دیلمی، هنگامه اخوان،شهرام ناظری،ابوالحسن ورزی،کامکار،تورج نگهبان،جمشید مشایخی، عماد رام وبسیاری ازهنرمندان،دوستان ویاران وی پیام‌های تسلیتی به طورجداگانه صادر کردند.
تعویض سنگ قبر:
ازسال ۱۳۶۴ یعنی زمان فوت استادشهیرموسیقی ایران تاسال ۱۳۸۹ سنگ قبربنان تعویض نگردید،سال ۱۳۸۹ به دلیل پاره‌ای ازتغییرات درامام زاده طاهر کرج وهم‌سطح سازی قبوروتعویض همه‌ی سنگ قبر‌های نزدیک صحن،سنگ قبر بنان نیز تعویض گردید و به شکل کنونی درآمد.
روحش شاد ویادش گرامی باد.
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
